وقتی مامان خوشحال نیست، هیچ‌کس خوشحال نیست!

بیش از 95 درصد از زنانی که ما با آن‌ها مصاحبه کردیم، بیان کردند: وقتی خوشحال هستند، بقیه خانواده نیز خوشحال هستند.
بااین‌حال، بسیاری از همان زنان اعتراف کردند که زمان کافی برای انجام کارهایی صرف نمی‌کنند که آن‌ها را خوشحال می‌کند. آن‌ها بیش‌ازحد مشغول مراقبت از هر کس دیگری در خانه و در محل کار هستند.
تحقیقات ما و تحقیقات انجام‌شده از سوی بسیاری از افرادی که بیش‌ترین امید را برای شادی خانواده‌ها دارند، این است که هرروز، خود را دوست داشته باشیم و شادی را انتخاب کنیم.

شادی تجمل نیست، ضروری است؛ بنابراین باید در لیست اولویت شما باشد.

مادران شاغل؛ ممکن است تصور کنید که تلاش در جهت شاد بودن، یک هدف خودخواهانه است. در اینجا باید به گفته لوئیز استیون سون[1] اشاره‌کنم: «هیچ وظیفه‌ای به‌اندازه شاد بودن توسط خودمان دست‌کم نگرفته نشده است.» 

به‌عنوان یک زن، ما تمایل داریم که قوی‌تر شویم لذا در هر کاری که انجام می‌دهیم، کمال‌گرایی می‌کنیم.
از دوران کودکی شروع کنیم. پیام‌هایی از تلویزیون، مجلات و معلمان و خویشاوندان به دست می‌آوریم که باید زیبا و شیرین، قوی و مستقل باشیم.

شادترین مادران شاغلی که ما در تحقیقمان ملاقات کردیم، کسانی بودند که ناکامل بودند.

آن‌ها زنانی هستند که نقاط قوت خود را می‌دانند و آن‌ها را می‌سازند. در ضمن بر روی نقاط ضعف خودکار می‌کنند. بدن این مادران شاغل ممکن است تمام‌عیار و بی‌عیب و نقص نباشد یا ممکن است خانه‌هایشان تمیز و مرتب نباشد، اما آن‌ها چیزهای مهمِ به‌جایی را به دست آورده‌اند. آن‌ها بچه‌های خود را دوست دارند و بچه‌هایشان هرروز احساس عشق می‌کنند. آن‌ها از کار خود لذت می‌برند و نتیجه، رضایت عمیق از کارشان است. آن‌ها از ارزش‌های خود و موارد حائز اهمیتشان تعاریفی دارند.

«اگر شما از خودتان راضی نیستید، نمی‌توانید خوشحال باشید». شما باید در جهتی حرکت کنید که به تفکرات مردم توجه نکرده و اعتمادبه‌نفستان را افزایش دهید.

1. نویسنده، شاعر و سفر نامه‌نویس اسکاتلندی 1850-1894