مادران و زندان استرس

مادران و زندان استرس :
عوامل بسیاری وجود دارند که در ایجاد رضایت از زندگی‌مان تأثیرگذار هستند و این عوامل برای همه یکسان نیستند. عوامل استرس‌زای چالش‌برانگیزِ موجود برای یک مادر شاغل عبارت‌اند از:

• فرصت کافی برای باهم بودن وجود ندارد:
  وقتی زوجین فرزندی به دنیا می‌آورند، باید زمان زیادی را با فرزندشان بگذرانند. در سال‌های ابتدایی زندگی که کودک نیاز به مراقبت‌های پرستار گونه فراوان دارد، احساس خستگی در والدین بیشتر می‌شود. طبیعتاً زوجین زمان و انرژی کمتری، نسبت به گذشته، برای باهم بودن، خواهند داشت و لذتی که آن‌ها از باهم بودن به دست می‌آورند به مراتب کمتر خواهد شد. فرصت محدود باهم بودن، برای زوجین یک عامل استرس‌زا به حساب می‌آید.
  ⦁ برای رسیدگی به امورات شخصی زمان محدودی در اختیار است:
  زمانی که والدین دچار کم خوابی و خستگی هستند، معمولاً برای مراقبت‌های شخصی هم فرصت و حوصله کافی ندارند، این موضوع باعث افزایش شدت استرس آن‌ها شده و سخت‌گیری آن‌ها را نسبت به اطرافیان بیشتر می‌کند. وقتی یک یا هر دو طرف از والدین در بهترین وضعیت روانی و جسمانی خود نباشند، تلفات حاصله را در رابطه آن‌ها می‌توان دید.
• تقسیم کار بین والدین صورت نمی‌گیرد:
  وقتی کودک به دنیا می‌آید و وارد رابطه پدر و مادر می‌شود، والدین باید بتوانند تقسیم کار انجام دهند تا نگهداری از کودک به صورت بهینه میسر شود. در این صورت زن و شوهر نسبت به همدیگر احساس اشتراک بیشتری خواهند داشت که این احساس مشترک رابطه‌ای از جنس عاشقانه را برای آن‌ها به ارمغان می‌آورد. زوجین باید درباره تقسیم کار بحث کنند و آن را جدی بگیرند.
  ⦁ تحقیر کارهای موجود در خانه توسط مردان:
  در بسیاری از ازدواج‌ها، زوجین باهم تفاهم می‌کنند که هر کدام از آن‌ها برخی از وظایف اصلی خانواده را بر عهده داشته باشند، اکثراً مردان کارِ بیرون از خانه را، به عنوان تأمین‌کننده اصلی منابع مادی خانواده انتخاب می‌کنند. در مقابل زنان نیز رسیدگی به خانه و فرزندان را انتخاب می‌کنند. در بسیاری از مواقع زنان علاوه بر عهده‌دار بودن کارهای خانه، در بیرون هم کار می‌کنند. غالباً کار زنان در خانه از طرف مردان کوچک شمرده می‌شود. این مسئله موجب ایجاد استرس، بی‌رغبتی، بی میلی و ناامیدی زنان از همسرانشان می‌شود.

کودکان احساس عشق، لذت و هدیه‌های بی‌شماری را برای ما به ارمغان می‌آورند. هیچ پیوندی عمیق‌تر از پیوند عاطفی مادر و فرزند نیست. با این حال، همگام با پرورش یک انسان، از کودکی به بزرگ‌سالی، استرس‌های والدین افزایش می‌یابد. بار استرس مادر نیز نسبت به زمانی که هنوز مادر نشده بود، بیشتر است. احتمالاً هر مادری دارای عوامل استرس‌زا است. بسیاری از نیازهای مادران و تجربیات استرس‌زایی که دارند تقریباً جهانی است.

بسیاری از مادران در زمینه‌های ذیل احساس استرس دارند:

• نیازهای زمانی فرزندانشان: با توجه به اینکه مراقبت و رسیدگی به کودکان و انجام کارهای خانه و علاوه بر این‌ها، رسیدگی به خواسته‌های دیگر افراد خانه، بر عهده مادران است، اکثر مادران احساس کمبود زمان‌دارند. نداشتن زمان کافی برای شستن و اتو کردن لباس‌ها، شستشو و چیدن ظروف، تمیز و مرتب کردن خانه، بازی با بچه‌ها، آموزش و پرورش کودکان، رسیدگی به همسر و… مواردی هستند که منجر به ایجاد استرس در مادران می‌شوند.
  ⦁ امور مالی فرزندان: مهدکودک، پرستار کودک و در کل مراقبت از کودکان گران‌قیمت است. نیاز دائمی به خرید پوشاک، هزینه‌های رفتن به مدرسه و کلاس‌های آموزشی، ازجمله مسائل مالی هستند که ممکن است تأمین آن‌ها پدر و مادرها را با استرس روبرو کند.
• محافظت از غرایز فرزندانشان: مراقبت از روح و روان کودک در مقابل عوامل محیطی، مسئولیت سنگینی است.
  دوران بلوغ کودکان نیز مرحله‌ای است بس استرس‌زا برای والدین. مادران از آن روزی که کودکان نوپا هستند و از درو دیوار بالا می‌روند و اجسامی را در دهان خود قرا می‌دهند تا روزی که شروع به رانندگی می‌کنند و برای کنکور‌ آماده می‌شوند، نگرانی‌های زیادی نسبت به اخلاق و رفتارهای اجتماعی فرزندانشان دارند.
• نیازهای موجود در رابطه مادر و فرزندی: سرمایه‌گذاری روی نوع رابطه مادر با فرزند، یکی از بهترین سرمایه‌گذاری‌ها برای مادر است. مادر باید بتواند با فرزندش یک رابطه دوستانه برقرار کند به طوری که مادر و فرزند بتوانند با یکدیگر در مورد همه مسائل به گفتگو بپردازند. برقراری این نوع رابطه، در مورد فرزندانی که به سن نوجوانی رسیده‌اند سخت‌تر است و بیشتر اوقات مادران در رابطه‌شان با فرزندشان به جای پیشرفت، پسرفت چشمگیری را احساس می‌کنند. طبیعتاً با بزرگ‌تر شدن کودکان، تغییراتی در نگرش و افکار و خلق‌وخوی آن‌ها مشاهده می‌شود. این موضوع رابطه مادر و فرزند را تحت فشار قرار می‌دهد. این عوامل باعث افزایش استرس مادران می‌شود. مادرانِ تنها این موارد را بیشتر و سخت‌تر هم احساس می‌کنند و با استرس به مراتب بیشتری مواجه می‌شوند.

مادرانِ تنها دو دسته‌اند:
مادرانی هستند که شریک زندگی‌شان را به هر دلیلی (مانند مرگ، طلاق) از دست داده‌اند.
مادرانی که همسرانشان آن‌ها را حمایت و همراهی نمی‌کنند.

برگرفته از کتاب « مادر بندباز»؛ برای دانلود این کتاب لینک زیر را کلیک کنید: